De rol van autonomie bij werkgeluk

Dat autonomie belangrijk is zien we al bij kinderen. Van jongs af aan willen kinderen invloed op hoe ze dingen doen en roepen ze de hele dag ‘nee’ of ‘ikke zelf doen’. Een hele belangrijke fase in het worden van je eigen persoonlijkheid. En die eigenheid nemen we ons hele leven mee, zo ook op de werkvloer. Uiteraard zijn er op het werk doelen die bereikt moeten worden en dingen die gedaan moeten worden. Maar vanaf het moment dat we als medewerker de vrijheid krijgen om zelf te bepalen hoe we dit doen groeit het gevoel van autonomie. Hiermee groeit ook het gevoel dat je als medewerker serieus wordt genomen, dat je erkent wordt om je vakbekwaamheid. En hiermee smelt de recalcitrante peuter die nee zegt tegen alles wat je vraagt als sneeuw voor de zon weg. Wanneer je als medewerker zelf kunnen kiezen wat je doet en hoe je dit doet vergroot dit ook het commitment aan de taak. De intrinsieke motivatie neemt dan dus toe.

De mate van autonomie die gewenst is zal afhankelijk zijn van het type werk dat je doet en ook van de voorkeuren van de persoon zelf. Door de jaren heen zien we dat de autonomie die werknemers ervaren steeds meer is afgenomen. De helft (!!) van werkend Nederland geeft aan een lage autonomie te ervaren. Dit komt omdat de taken steeds complexer worden en de regeldruk steeds hoger. Dit heeft een grote impact op de hoeveelheid stress die medewerkers ervaren en is niet bevorderlijk voor het werkgeluk.